"'10.30: Netjes parkeer ik mijn wagen en stap vol spanning en verwachting; maar toch kordaat op de Bib af. Dit gebeuren staat reeds maanden in mijn agenda genoteerd: de BIB-verwendag in Malderen. Eindelijk is het zover. Ik merk dat de etalage net iets anders is, want in plaats van te kijken op een aanbod van boeken, staar ik naar .... iemand zijn achterwerk. Oké het is nog ochtend. Wakker worden Tina. Maar neen er zit effectief iemand in de etalage.
Wat staat me allemaal te wachten. De schrik maakt zich stilletjes van me meester, maar een moeder met kind gaan net voor mij binnen, dus trotseer ik mijn angst en schuivel mee richting deur. In de gang staan de "te koop
boeken" mij reeds op te wachten. Ik bied hoofd aan de verleiding en stap verder. "Wees moedig Tina, je kan het!"
Plots krijgt het "achterwerk" een gezicht. Het is Nico De Braeckeleer die me met een vriendelijke "goedendag" een flyer in de hand stopt. Oké, denk ik bij mezelf, dit ga ik straks wel bekijken.Het gonst hier werkelijk van de bedrijvigheid. Is dit Malderen? Het lijkt sterk op een piekmoment na één of andere vakantie. Is het augustus, neen toch oktober ... 4 oktober! Mensen schuiven aan om hun boeken in te lezen, kinderen lezen strips in een nieuw leeshoekje, gele bloemen fleuren de tafels op, ...
Is dit mijn Bib? Het zou belachelijk zijn nu weer naar buiten te stappen en te gaan checken of ik juist zit.. of niet.
De twijfel besluipt me en dan... zie
ik de Annen. Dus toch juist! Oef!De rotsen in de branding. De mensen op wie je steeds kan rekenen voor een vlotte bediening, een vriendelijk woord en een toffe babbel.
Ann vangt me op en biedt me een kopje koffie aan. "Koffie mm lekker" denk ik bij mezelf. Tot ze me voor een hartverscheurende keuze stelt. Ik kan kiezen tussen een uitgebreid aanbod van lekkernijen: rijsttaart, bodding, koffiekoeken,...
Dorie, alles lijkt zo lekker... Een vrouw trakteert zich op nog een
koffiekoek. Ik hou me in en vraag net niet "Excuseer madame, de hoeveelste is het?". Misschien kan je meerdere dingen kiezen... Ik sta hier precies het verkeer op te houden. "Beslis, Tina , beslis", denk ik bij mezelf. Een koffiekoek dan maar. Ik kan daar toch moeilijk een uur staan te tureluren."Mmm", terwijl ik mijn mond trakteer op een chocoladekoekje en het me duidelijk wordt waarom vrouwen steeds weer grijpen naar chocolade als steunpilaar, neus ik rustig rond. Dit is genieten.
"Tina ik heb jouw cadeautje " Ik schrik me een hoedje. Net op het moment dat ik aan het wegdromen was tussen de boeken, besluipt de bibliothecaris me en overhandigt me mijn cadeautje. Dankzij mijn onfeilbaar evenwicht lukt het me nog net mijn kopje vast te houden. "Wat zei hij? Een cadeautje?? Geweldig". Ik kijk niet, ik kijk niet, ik kijk .. oké ik heb gekeken. een CD en een boek. Wauw. This is life. Koffie, iets eten, kuieren door de boekengangen, praten met kennissen, een cadeautje krijgen, ....Ik overloop de boeken even die ik net heb uitgezocht en stoot op de flyer. "Nachtblauw" de titel bekijkt me en ik kijk terug. Na een kop koffie sta ik namelijk al veel sterker in mijn schoenen. Ik besef dat ik dat boek net aan het lezen ben en besluit straks toch in het naar buiten gaan dit even te vermelden tegen de auteur.
Waaat zo laat. Oeps! Vlug laat ik mijn boeken inlezen. Niet door één van de Annen, maar door de bibliothecaris zelf. De man van het cadeautje mag het voor mij eens doen. Beladen met een nieuwe reeks boeken, een rijsttaartje voor mijn man en mijn cadeautje, stap ik weer voldaan richting de wijde wereld in.Onderweg praat ik nog even met dé Nico en vraag aan de dichteres Frauke Molen een gratis, genummerde gedichtenposter.
Mijn auto staat nog waar ik hem heb achter gelaten. Gelukkig maar.
Tja, ik geef toe, ook al is het hier niet elke dag feest. Dit is en blijft toch mijn BIB, de Bib van Malderen. Londerzeel is misschien wel groot, heeft een ruimer aanbod, noem maar op, maar het is niet Malderen. Mijn rustmoment in de soms te drukke agenda." Tina Moortgat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten