"'10.30: Netjes parkeer ik mijn wagen en stap vol spanning en verwachting; maar toch kordaat op de Bib af. Dit gebeuren staat reeds maanden in mijn agenda genoteerd: de BIB-verwendag in Malderen. Eindelijk is het zover. Ik merk dat de etalage net iets anders is, want in plaats van te kijken op een aanbod van boeken, staar ik naar .... iemand zijn achterwerk. Oké het is nog ochtend. Wakker worden Tina. Maar neen er zit effectief iemand in de etalage.
Wat staat me allemaal te wachten. De schrik maakt zich stilletjes van me meester, maar een moeder met kind gaan net voor mij binnen, dus trotseer ik mijn angst en schuivel mee richting deur. In de gang staan de "te koop
Het gonst hier werkelijk van de bedrijvigheid. Is dit Malderen? Het lijkt sterk op een piekmoment na één of andere vakantie. Is het augustus, neen toch oktober ... 4 oktober! Mensen schuiven aan om hun boeken in te lezen, kinderen lezen strips in een nieuw leeshoekje, gele bloemen fleuren de tafels op, ...
Is dit mijn Bib? Het zou belachelijk zijn nu weer naar buiten te stappen en te gaan checken of ik juist zit.. of niet.
De twijfel besluipt me en dan... zie
De rotsen in de branding. De mensen op wie je steeds kan rekenen voor een vlotte bediening, een vriendelijk woord en een toffe babbel.
Ann vangt me op en biedt me een kopje koffie aan. "Koffie mm lekker" denk ik bij mezelf. Tot ze me voor een hartverscheurende keuze stelt. Ik kan kiezen tussen een uitgebreid aanbod van lekkernijen: rijsttaart, bodding, koffiekoeken,...
Dorie, alles lijkt zo lekker... Een vrouw trakteert zich op nog een
"Mmm", terwijl ik mijn mond trakteer op een chocoladekoekje en het me duidelijk wordt waarom vrouwen steeds weer grijpen naar chocolade als steunpilaar, neus ik rustig rond. Dit is genieten.
Ik overloop de boeken even die ik net heb uitgezocht en stoot op de flyer. "Nachtblauw" de titel bekijkt me en ik kijk terug. Na een kop koffie sta ik namelijk al veel sterker in mijn schoenen. Ik besef dat ik dat boek net aan het lezen ben en besluit straks toch in het naar buiten gaan dit even te vermelden tegen de auteur.
Onderweg praat ik nog even met dé Nico en vraag aan de dichteres Frauke Molen een gratis, genummerde gedichtenposter.
Mijn auto staat nog waar ik hem heb achter gelaten. Gelukkig maar.
Tja, ik geef toe, ook al is het hier niet elke dag feest. Dit is en blijft toch mijn BIB, de Bib van Malderen. Londerzeel is misschien wel groot, heeft een ruimer aanbod, noem maar op, maar het is niet Malderen. Mijn rustmoment in de soms te drukke agenda." Tina Moortgat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten